Job 1

1 در زمینعُوص، مردیبود كهایوبنامداشت؛ و آنمرد كاملو راستو خداترسبود و از بدیاجتنابمینمود. 2 و برایاو، هفتپسر و سهدختر زاییدهشدند. 3 و اموالاو هفتهزار گوسفند و سههزار شتر و پانصد جفتگاو و پانصد الاغمادهبود و نوكرانبسیار كثیر داشتو آنمرد از تمامیبنیمشرقبزرگتر بود.

4 و پسرانشمیرفتند و در خانههر یكیاز ایشان، در روزشمهمانیمیكردند و فرستاده، سهخواهر خود را دعوتمینمودند تا با ایشاناكلو شرببنمایند. 5 و واقعمیشد كهچوندورهروزهایمهمانیایشانبسر میرفت، ایوبفرستاده، ایشانرا تقدیسمینمود و بامدادانبرخاسته، قربانیهایسوختنی، بهشمارههمهایشانمیگذرانید، زیرا ایوبمیگفت: «شاید پسرانمنگناهكرده، خدا را در دلخود تركنمودهباشند» و ایوبهمیشهچنینمیكرد.

6 و روزیواقعشد كهپسرانخدا آمدند تا بهحضور خداوند حاضر شوند؛ و شیطاننیز در میانایشانآمد. 7 و خداوند بهشیطانگفت: «از كجا آمدی؟» شیطاندر جوابخداوند گفت: «از تردّد كردندر زمینو سیر كردندر آن.»

8 خداوند بهشیطانگفت: «آیا در بندهمنایوبتفكّر كردیكهمثلاو در زمیننیست؟ مرد كاملو راستو خداترسكهاز گناهاجتنابمیكند!»

9 شیطاندر جوابخداوند گفت: «آیا ایوبمجّاناً از خدا میترسد؟

10 آیا تو گِرْد او و گِرْد خانهاو و گِرْد همهاموالاو، بههر طرفحصار نكشیدیو اعمالدستاو را بركتندادیو مواشیاو در زمینمنتشر نشد؟ 11 لیكنالا’ندستخود را دراز كنو تمامی مایملكاو را لمسنما و پیشرویتو، تو را تركخواهد نمود.»

12 خداوند بهشیطانگفت: «اینكهمهاموالشدر دستتو است؛ لیكندستترا بر خود او دراز مكن.» پسشیطاناز حضور خداوند بیرونرفت.

13 و روزیواقعشد كهپسرانو دخترانشدر خانهبرادر بزرگخود میخوردند و شرابمینوشیدند. 14 و رسولینزد ایوبآمده، گفت: «گاوانشیار میكردند و مادهالاغاننزد آنها میچریدند. 15 و سابیانبر آنها حملهآورده، بردند و جوانانرا بهدمشمشیر كشتند و منبهتنهاییرهایییافتمتا تو را خبر دهم.»

16 و او هنوز سخنمیگفتكهدیگریآمده، گفت: «آتشخدا از آسمانافتاد و گلهو جوانانرا سوزانیده، آنها را هلاكساختو منبهتنهاییرهایییافتمتا تو را خبر دهم.»

17 و او هنوز سخنمیگفتكهدیگریآمده، گفت: «كلدانیانسهفرقهشدند و بر شترانهجومآورده، آنها رابردند و جوانانرا بهدمشمشیر كشتند و منبهتنهاییرهایییافتمتا تو را خبر دهم.»

18 و او هنوز سخنمیگفتكهدیگریآمده، گفت: «پسرانو دخترانتدر خانهبرادر بزرگخود میخوردند و شرابمینوشیدند 19 كهاینكباد شدیدیاز طرفبیابانآمده، چهار گوشهخانهرا زد و بر جوانانافتاد كهمردند و منبهتنهاییرهایییافتمتا تو را خبر دهم.»

20 آنگاهایوببرخاسته، جامهخود را درید و سر خود را تراشید و بهزمینافتاده، سجدهكرد 21 و گفت: «برهنهاز رحممادر خود بیرونآمدمو برهنهبهآنجا خواهمبرگشت! خداوند داد و خداوند گرفت! و نامخداوند متباركباد!»

22 در اینهمه، ایوبگناهنكرد و بهخدا جهالتنسبتنداد.